هنر یافتن مسیرهای تازه

فیلم گلدن تایم اولین ساخته بلند سینمایی پوریا کاکاوند (که پیش تر تجربیاتی در زمینه تئاتر و فیلم کوتاه داشته) بسته ای از مضامینی است که در سال های اخیر بارها در فیلم های ایرانی تکرار شده اند: خیانت، طلاق، مهریه، بحران های خانوادگی، قتل، خودکشی و… اغراق نیست اگر فیلم را چکیده ای از الگوهایی بدانیم که درام های اجتماعی سینمای ایران ( همان جریان موسوم به «سینمای اجتماعی») در سال های اخیر بر آن ها سوار بوده است. با در نظر گرفتن این نکته که این موج مدت هاست – به جز مواردی انگشت شمار – به تکرار افتاده و شاهد آثار پرتعدادی هستیم که، بدون خلاقیت، همان مضامین و شخصیت ها را تکرار می کنند، تماشای گلدن تایم تجربه ای جذاب و غافلگیرکننده است. کاکاوند روی لبه تیغ راه رفته و از این آزمون سربلند بیرون می آید...