محمد کارت

محمد کارت، متولد 15 فروردین 1365 در شیراز، هنرپیشه،کارگردان سینما، تئاتر و مستند ساز، فارغ التحصیل هنرستان هنرهای نمایشی، لیسانس کارگردانی سینما و از اعضای پیوسته خانه سینمای ایران است. بازیگری و کارگردانی تئاتر را از سال 1379 آغاز کرد. کارنامه هنری او عبارت است از کارگردانی: فیلم های مستند پیله، آوانتاژ، معلق، بختک، خون مردگی، سمفونی مرگ، فیلم کوتاه بچه خور، فیلم سینمایی شنای پروانه و مجموعه نمایش خانگی یاغی (پخش اختصاصی از فیلیمو) / تهیه کنندگی : مستند پیله، مستند لاوراتوار، مستند آوانتاژ، مستند خون مردگی، مستند سمفونی مرگ و مستند ذره بین / بازیگری : آزادی مشروط، حراج، عصبانی نیستم، چه خوبه که برگشتی، بوسیدن روی ماه، بی خود و بی جهت و گزارش یک جشن. از جوایز این هنرمند میتوان اشاره کرد به: سیمرغ بلورین بهترین فیلم از نگاه مردمی از سی و هشتمین جشنواره فیلم فجر برای فیلم سینمایی شنای پروانه، سیمرغ بلورین بهترین فیلم از سی و هفتمین جشنواره فیلم فجر برای فیلم داستانی بچه خور، سیمرغ بهترین فیلم از سی و ششمین جشنواره جهانی فیلم فجر برای فیلم داستانی بچه خور، تندیس بهترین فیلم کوتاه از بیستمین دوره جشن بزرگ سینمای ایران برای فیلم کوتاه بچه خور، نشان شایستگی بهترین کارگردانی از نهمین جشن مستقل فیلم کوتاه ایران (بچه خور)، جایزه کارگردانی و جایزه بهترین فیلم از نگاه تماشاگران سی و پنجمین جشنواره بین المللی فیلم کوتاه تهران، نشان شایستگی بهترین فیلم از نهمین جشن مستقل فیلم کوتاه ایران (بچه خور)، سیمرغ بهترین فیلم کوتاه آسیایی از سی و ششمین جشنواره جهانی فیلم فجر (بچه خور)، برنده تندیس ویژه داوران یازدهمین جشنواره بین المللی سینماحقیقت (لاوراتوار) ، برنده تندیس بهترین کارگردانی فیلمهای بلند از دهمین جشنواره بین المللی سینماحقیقت (آوانتاژ)، جایزه بهترین کارگردانی از سی وسومین جشنواره بین المللی فیلم فجر (بختک)، تندیس بهترین فیلم اجتماعی از هفتمین جشنواره بین المللی سینما (خونمردگی)، جایزه بهترین کارگردان مستند سال از چهارمین دوره جشنواره جام جم تلویزیون، تندیس بهترین فیلم بخش بین الملل ششمین جشنواره بین المللی فیلم شهر (آوانتاژ)، تندیس ویژه هیئت داوران بخش بین الملل ششمین جشنواره بین المللی فیلم شهر (آوانتاژ)، جایزه بهترین کارگردانی از دومین جشنواره فیلم سلامت (آوانتاژ)، جایزه بهترین فیلم ورزشی سال با موضوع اعتیاد از یازدهمین جشنواره بین المللی فیلمهای ورزشی (آوانتاژ)، تندیس بهترین فیلم اجتماعی سال ۹۲–۹۱ از چهارمین دوره جایزه بزرگ شهید آوینی (خونمردگی)، تندیس بهترین کارگردانی نهمین دوره جشنواره ملی فیلم اردیبهشت هرمزگان (خونمردگی)، تندیس بهترین فیلم نیمه بلند از یازدهمین دوره جشنواره سراسری دانشجویی نهال (خونمردگی)، تندیس بهترین فیلم از نگاه تماشاگران از یازدهمین دوره جشنواره سراسری دانشجویی نهال (خونمردگی)، تندیس بهترین فیلم مستند از پنجاهمین جشنواره منطقه ای سینمای جوان ایران (خونمردگی)، تندیس بهترین فیلم از نگاه تماشاگران از سی و یکمین جشنواره فیلم کوتاه تهران (خونمردگی)، تندیس بهترین فیلم مستند از چهارمین جشنواره فیلم کوتاه مستقل خورشید (خونمردگی)، دیپلم افتخار بهترین کارگردانی از نخستین کنگره ملی اقتصادمقاومتی بیست و نه یازده (ذره بین)، کاندیدای بهترین کارگردانی فیلم مستند از هشتمین جشن منتقدان و نویسندگان سینمایی ایران (خونمردگی)، کاندیدای دریافت جایزه بهترین کارگردانی فیلم بلند از هشتمین جشنواره بین المللی سینماحقیقت (بختک)، کاندیدای دریافت جایزه بهترین مستند سال از هفدهمین جشن سینمایی دنیای تصویر حافظ (آوانتاژ)، کاندیدای دریافت جایزه بهترین فیلم از هفدهمین جشن بزرگ سینمای ایران (آوانتاژ)، کاندیدای دریافت جایزه بهترین کارگردانی از نهمین جشن مستقل سینمای مستند ایران (آوانتاژ)، کاندیدای دریافت جایزه بهترین فیلم از نهمین جشن مستقل سینمای مستند ایران (آوانتاژ)، کاندیدای دریافت سیمرغ بهترین کارگردانی و بهترین فیلم از سی و پنجمین جشنواره فیلم فجر (آوانتاژ). او همچنین به عنوان داور در: بخش فیلم مستند و کوتاه سی هشتمین جشنواره فیلم فجر، ششمین جشنواره ملی فیلم حسنات، دهمین جشن مستقل سینمای مستند ایران، نخستین جشنواره سیمرغ، نخستین جشنواره ملی فیلم امید، نخستین و دومین دوره جایزه سینماسینما، کشف استعدادهای سی و سومین جشنواره فیلم کوتاه تهران، دوازدهمین جشنوراه ملی فیلم دانشجویی نهال و سیزدهمین جشنواره ملی فیلم دانشجویی نهال، حضور داشته است. آبان عسکری (بازیگر و نویسنده) همسر اوست.